face

face
face [faas]
〈v.〉
1 gezicht ⇒ gelaat 〈ook figuurlijk〉
2 kant ⇒ zijde
3 uiterlijk ⇒ aanzien, aanblik, gedaante, aspect
4 beeldenaar ⇒ kruis, beeldzijde
♦voorbeelden:
1    face de lune • vollemaansgezicht
      face d'oeuf! • domkop!
      〈vulgair〉 face de rat! • rotkop!
      se cacher, se voiler la face • zijn gelaat verbergen 〈ten teken van rouw, schaamte〉
      perdre la face • gezichtsverlies lijden
      sauver la face • zijn gezicht redden
      face à • met uitzicht op
      faire face à • staan, zitten tegenover; 〈figuurlijk〉het hoofd bieden aan
      faire face à ses engagements • zijn verplichtingen nakomen
      la mairie devait faire face à des obligations écrasantes • de gemeente zag zich geplaatst voor loodzware lasten
      face à face • tegenover (elkaar)
      se trouver face à face avec qn. • oog in oog met iemand staan
      cracher à la face de qn. • iemand in het gezicht spuwen 〈figuurlijk〉; iemand van zijn minachting doen blijken
      proclamer à la face de l'univers • ten overstaan van de gehele wereld verkondigen
      de face • van voren
      une place de face dans le train • een zitplaats in de trein waarbij men vooruit rijdt
      portrait de face • portret en face
      avoir le vent de face • de wind tegen hebben
      en face de • tegenover 〈ook figuurlijk〉
      en face de cela • daartegenover
      la maison d'en face • het huis aan de overkant van de straat
      le voisin d'en face • de overbuurman
      aller en face • naar de overkant gaan
      dire qc. à qn. en face • iemand iets recht in zijn gezicht zeggen
      regarder qn. en face • iemand recht in het gezicht kijken
      regarder le péril en face • het gevaar zonder vrees tegemoet zien
      voir les choses en face • de werkelijkheid onder ogen zien
2    face interne des cuisses • binnenkant van de dijen
      examiner qc. sous toutes ses faces • iets grondig bekijken
  → pile
f
1) gezicht
2) kant, zijde
3) facet, aspect
4) kruis, beeldzijde

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Regardez d'autres dictionnaires:

  • face — face …   Dictionnaire des rimes

  • face — [ fas ] n. f. • XIIe; lat. pop. °facia, class. facies 1 ♦ Partie antérieure de la tête humaine. ⇒ figure, tête, visage. « La face est le moyen d expression du sentiment » (Malraux). Une face large, pleine, colorée. « dans sa face rasée, ronde,… …   Encyclopédie Universelle

  • face — FÁCE, fac, vb. III. a. tranz. I. 1. A întocmi, a alcătui, a făuri, a realiza, a fabrica un obiect. Face un gard. ♢ A procura un obiect, dispunând confecţionarea lui de către altcineva. Îşi face pantofi. 2. A construi, a clădi; a ridica, a aşeza.… …   Dicționar Român

  • Face — (f[=a]s), n. [F., from L. facies form, shape, face, perh. from facere to make (see {Fact}); or perh. orig. meaning appearance, and from a root meaning to shine, and akin to E. fancy. Cf. {Facetious}.] 1. The exterior form or appearance of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Face of a — Face Face (f[=a]s), n. [F., from L. facies form, shape, face, perh. from facere to make (see {Fact}); or perh. orig. meaning appearance, and from a root meaning to shine, and akin to E. fancy. Cf. {Facetious}.] 1. The exterior form or appearance… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • face — FACE. s. f. Visage. Se couvrir la face. destourner sa face. regarder quelqu un en face. voir la face de Dieu. le voir face à face. Face, se dit aussi De la superficie des choses corporelles. La face de la terre. En ce sens on dit. en termes de l… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • face — [fās] n. [ME < OFr < VL facia < L facies, the face, appearance < base of facere, DO1] 1. the front of the head from the top of the forehead to the bottom of the chin, and from ear to ear; visage; countenance 2. the expression of the… …   English World dictionary

  • face — ► NOUN 1) the front part of a person s head from the forehead to the chin, or the corresponding part in an animal. 2) an expression on someone s face. 3) the surface of a thing, especially one presented to the view or with a particular function.… …   English terms dictionary

  • face — n Face, countenance, visage, physiognomy, mug, puss denote the front part of a human or, sometimes, animal head including the mouth, nose, eyes, forehead, and cheeks. Face is the simple and direct word {your face is dirty} {she struck him in the… …   New Dictionary of Synonyms

  • face — n 1 a: outward appearance b: the surface or superficial reading or meaning of something (as a document or statute) that does not take into account outside information the face of [the] deed reveals that she had two purposes in mind State v. Rand …   Law dictionary

  • Face — (f[=a]s), v. t. [imp. & p. p. {Faced}; p. pr. & vb. n. {Facing}.] 1. To meet in front; to oppose with firmness; to resist, or to meet for the purpose of stopping or opposing; to confront; to encounter; as, to face an enemy in the field of battle …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”